Hayriye’nin evimizdeki sorumluluklarının artmasıyla artık bir patronu daha vardır. Bu patron, yaşamın acı gerçeklerini Hayriye’nin yüzüne tokat şeklinde çarpar. Hayriye tam bu gerçeklerin altında ezilirken karşısına geçmişten biri çıkar ve yüzünü güldürür. Fakat bu mutluluk uzun sürmez. Bu sebeple bu kavuşma aniden tüm okları Hayriye’nin üstüne çevirir ve onu Yasemin’in kaçırılması vakasında baş şüpheli yapar. Oysa ki tüm olanların arkasında oldukca daha kuvvetli ve nefret dolu bir düşman vardır. Sanki kızını evlendiriyormuş şeklinde mutlu olan Songül, Medine’nin düğün alışverişlerine koşturur. Medine ise ağzı kulaklarında gezerken yukarıdakiler bir kere daha aşağıdakilerden farkını sert bir halde belirtir. Ne demişler oldukca gülen oldukca ağlarmış…